Ja, Archiwista. Portret zbiorowy archiwistów | 25.01.2020

Po analizie ankiety, którą przeprowadziłem wśród pracowników archiwów państwowych w drugiej połowie 2018 roku, nie mam wątpliwości, że typowy współczesny archiwista jest człowiekiem doświadczonym, z kilkunastoletnim stażem, przywykłym do wykonywania niemal wszystkich zadań realizowanych przez archiwum, aczkolwiek nie stroniącym również od węższej specjalizacji, zwłaszcza w zakresie poszukiwań archiwalnych, opracowania zasobu, udostępniania i informacji naukowej. Jest też pracownikiem dobrze wykształconym, co predestynuje go do realizowania klasycznych zadań archiwów. Musi borykać się jednak z rozliczymi problemami wynikającymi z rozwiązań systemowych przyjętych w polskich archiwach państwowych, co rodzi wiele dylematów związanych z wykonywaniem pracy zawodowej.

W celu zapoznania się ze szczegółowym portret archiwisty mojego autorstwa, zapraszam do lektury artykułu pt. Pracownicy archiwów państwowych w 100-lecie ich istnienia. Próba portretu zbiorowego, który właśnie ukazał się na łamach czasopisma ARCHIWA - KANCELARIE - ZBIORY (nr 10(12)/2019). Niejako przy okazji pojawia się w nim diagnoza największych problemów gnębiących archiwa państwowe w Polsce.

Z uwagi na przeinaczony w publikacji, w stosunku do zamierzonego, wykres nr 1, poniżej prawidłowa jego wersja.