Ja, Archiwista. Portret zbiorowy archiwistów | 25.01.2020
![](https://static.wixstatic.com/media/8d66a3_7675d6adb38c4d72a115bc441a6dcb37~mv2.jpg/v1/fill/w_147,h_59,al_c,q_80,usm_0.66_1.00_0.01,blur_2,enc_auto/8d66a3_7675d6adb38c4d72a115bc441a6dcb37~mv2.jpg)
Po analizie ankiety, którą przeprowadziłem wśród pracowników archiwów państwowych w drugiej połowie 2018 roku, nie mam wątpliwości, że typowy współczesny archiwista jest człowiekiem doświadczonym, z kilkunastoletnim stażem, przywykłym do wykonywania niemal wszystkich zadań realizowanych przez archiwum, aczkolwiek nie stroniącym również od węższej specjalizacji, zwłaszcza w zakresie poszukiwań archiwalnych, opracowania zasobu, udostępniania i informacji naukowej. Jest też pracownikiem dobrze wykształconym, co predestynuje go do realizowania klasycznych zadań archiwów. Musi borykać się jednak z rozliczymi problemami wynikającymi z rozwiązań systemowych przyjętych w polskich archiwach państwowych, co rodzi wiele dylematów związanych z wykonywaniem pracy zawodowej.
W celu zapoznania się ze szczegółowym portret archiwisty mojego autorstwa, zapraszam do lektury artykułu pt. Pracownicy archiwów państwowych w 100-lecie ich istnienia. Próba portretu zbiorowego, który właśnie ukazał się na łamach czasopisma ARCHIWA - KANCELARIE - ZBIORY (nr 10(12)/2019). Niejako przy okazji pojawia się w nim diagnoza największych problemów gnębiących archiwa państwowe w Polsce.
Z uwagi na przeinaczony w publikacji, w stosunku do zamierzonego, wykres nr 1, poniżej prawidłowa jego wersja.
![](https://static.wixstatic.com/media/8d66a3_6158f49a552743a284016cbee08c2298~mv2.jpg/v1/fill/w_147,h_72,al_c,q_80,usm_0.66_1.00_0.01,blur_2,enc_auto/8d66a3_6158f49a552743a284016cbee08c2298~mv2.jpg)